Oblivion Zremasterowany: Oszałamiające Wizualia, Klasyczna Rozgrywka Odrodzona

Zapowiedź Bethesdy dotycząca Oblivion Remastered w tym tygodniu wprawiła mnie w zachwyt. Podróż przez Tamriel z 2006 roku, kiedyś naznaczona dziwacznymi, niskiej rozdzielczości postaciami i rozmytymi łąkami, teraz jest najbardziej oszałamiającym wizualnie tytułem Elder Scrolls do tej pory. Wcześniejsze remastery, jak Mass Effect Legendary Edition czy Dark Souls Remastered, często wydawały się zbyt bliskie swoim oryginałom, więc widok Cesarskiego Miasta, które przemierzałem niemal dwie dekady temu, odrodzonego w Unreal Engine 5 z ray tracingiem, był niemal surrealistyczny. Poza wizualiami, gra oferuje ulepszoną walkę, dopracowane systemy RPG i niezliczone drobne ulepszenia. To skłoniło mnie do zastanowienia, czy Bethesda i deweloper Virtuos nie pomylili etykiet — czy to na pewno Oblivion Remake, a nie tylko remaster?

Nie byłem sam w tej myśli. Fani na całym świecie nazywali to remakiem, a nawet Bruce Nesmith, główny projektant oryginalnego Obliviona, zasugerował, że „remaster” nie oddaje w pełni jego zakresu. Jednak po godzinach rozgrywki różnica jest jasna: Oblivion Remastered może olśniewać jak remake, ale jego rdzeń gra jak remaster.

Wygląd przypominający remake wynika z ogromnych wysiłków Virtuos: każdy element, od drzew po miecze i rozpadające się fortece, został zbudowany od podstaw. Efektem jest gra spełniająca współczesne standardy graficzne, z oszałamiającymi teksturami, dynamicznym oświetleniem i nowym systemem fizyki, który sprawia, że każda strzała i cios wydają się namacalne. NPC, choć znajomi, zostali całkowicie przeprojektowani, pozbywając się przestarzałego wyglądu z 2006 roku. Ta przebudowa nie tylko wywołuje nostalgię — dostarcza wizualnych wrażeń, które mogłyby uchodzić za tytuł z 2025 roku. Gdybym zobaczył to przed pojawieniem się plotek, mógłbym pomylić to z The Elder Scrolls 6.

Ulepszenia wykraczają poza wizualia. Walka teraz wydaje się bardziej odczuwalna, a ciosy mieczem mają prawdziwą wagę. Funkcjonalna kamera trzecioosobowa z celownikiem zwiększa immersję. Menu, od dziennika zadań po dialogi i minigry, jak otwieranie zamków czy perswazja, mają eleganckie, zaktualizowane interfejsy. Niesprawny oryginalny system poziomowania został zastąpiony płynniejszym połączeniem mechanik Obliviona i Skyrima. I tak, sprint w końcu jest dostępny. Przy tak rozległych zmianach kusi, by nazwać to remakiem.

Dyskusja sprowadza się do semantyki, nie tylko do zakresu. Branża nie ma jasnych definicji dla „remake” i „remaster”, a wydawcy używają tych terminów swobodnie. Remastery trylogii Grand Theft Auto od Rockstar, oznaczone jako „Definitive Edition”, są wyraźnie przestarzałe, z powiększonymi teksturami i nowoczesnym oświetleniem. Jednak Crash Bandicoot N. Sane Trilogy, również remaster, oferuje całkowicie nowe wizualia, które wydają się aktualne. Remaki, jak Shadow of the Colossus czy Demon’s Souls od Bluepoint, wiernie odtwarzają swoje oryginały od podstaw, podczas gdy Resident Evil 2 przeobraża swoje podstawowe interakcje. Final Fantasy 7 Remake i Rebirth z kolei przebudowują niemal każdy aspekt oryginału. Te przykłady noszą etykietę „remake”, ale różnią się znacznie w podejściu.

Historycznie remake oznaczał pełną przebudowę w nowoczesnym silniku, podczas gdy remaster oznaczał ograniczone ulepszenia w ramach oryginalnej struktury. Ta różnica zanika. Współczesny remaster może obejmować wizualną przebudowę z drobnymi poprawkami rozgrywki, zachowując oryginalny projekt. Remake z kolei całkowicie przeobraża grę. Z tej logiki Demon’s Souls i nadchodzący Metal Gear Solid: Delta skłaniają się ku remasterom, podczas gdy prawdziwe remaki wydają się świeżymi interpretacjami starych koncepcji.

Więc, czy Oblivion to remake, czy remaster? Zagraj przez godzinę, a odpowiedź będzie jasna: to remaster. Jego olśniewające wizualia w Unreal Engine 5 i ray tracing tworzą nowoczesną fasadę, ale rdzeń gry — jej systemy, dziwactwa i struktura — pozostaje zakorzeniony w 2006 roku. Bethesda wyjaśniła: „Ulepszyliśmy każdy element z rozwagą, ale serce pozostaje niezmienione. To gra z innej ery i powinna taka być.”

Ta era prześwieca na wiele sposobów: ekrany ładowania za niemal każdymi drzwiami, zagadkowa minigra perswazji, która mimo liftingu wydaje się oderwana, projekty miast przypominające sceny teatralne zamiast żywych centrów, oraz NPC, którzy poruszają się i mówią z niezręcznym, roboticznym urokiem. Walka, choć ulepszona, nadal brakuje precyzji. Gra zachowuje nawet swoje charakterystyczne błędy, z miłością zachowane jako część jej dziwacznego dziedzictwa.

Niedawne tytuły, jak Avowed od Obsidian, pokazują, jak daleko zaszedł gatunek RPG, z płynną walką i satysfakcjonującą eksploracją, które sprawiają, że wzgórza i jaskinie Obliviona wydają się przestarzałe. A jednak Oblivion Remastered wciąż urzeka. Jego otwarte pola pełne są tajemnic, dynamiczne wojny goblinów i bogate zadania przyćmiewają powtarzalne lochy Skyrima, a wolność gracza wydaje się odświeżająco nieograniczona. Jednak dialogi brakują niuansów, systemy nie współgrają płynnie, a projekt poziomów — jaskinie, zamki i krainy Obliviona — wydaje się starożytny. Remake zmodernizowałby te elementy; ten projekt celebruje je takimi, jakie są, zasługując na tytuł Zremasterowany.

W filmie remaki to świeże produkcje z nową obsadą i scenariuszem, podczas gdy remastery ulepszają istniejące dzieła do współczesnych standardów. Restauracja 4K Jaws czy The Godfather wygląda oszałamiająco, ale pozostaje wyraźnie w klimacie lat 70. Oblivion Remastered odzwierciedla to, podnosząc wizualia na nowe wyżyny dzięki nowoczesnemu silnikowi, zachowując jednocześnie esencję lat 2000. Producent wykonawczy Virtuos, Alex Murphy, ujął to najlepiej: „Silnik Obliviona to mózg, Unreal 5 to ciało, ożywiające ukochane doświadczenie.”

Oblivion Remastered spełnia swoją nazwę i nie jest to żaden przytyk. Ustanawia nowy standard dla remasterów, znacznie przewyższając nieudane próby, jak Mass Effect Legendary Edition czy Grand Theft Auto: The Trilogy. Stworzony z troską, łączy wizualia na poziomie remake’u z sercem remastera, zachowując klasyk dla fanów i nowych graczy.