Odkryty scenariusz Ridleya Scotta Dune: fani mało prawdopodobne, aby byli zadowoleni

„Bardzo łatwo byłoby zrobić zły film z wydm…” - Ridley Scott, South Bend Tribune, 1979

W tym tygodniu przypada 40. rocznica wydmy Davida Lyncha. Początkowo rozczarowanie kasą z 40 milionów dolarów po wydaniu, film kultywował dedykowany kult w ciągu ostatnich czterech dekad od debiutu 14 grudnia 1984 r. Jest to szczególnie godne uwagi, gdy kontrastuje z niedawnymi adaptacjami Denisa Villeneuve, które oferują wyraźny stylistyczny odejście od Lyncha, obchodzącej powieści Franka Herberta. Znany filmowiec David Lynch został ogłoszony projektem w maju 1981 r. Przez Mega-producenta Dino de Laurentiis, wkraczając po Ridley Scott, znany z Blade Runner i Gladiator , wycofał się z przedsięwzięcia.

Do niedawna niewiele wiadomo o wersji Dune , którą Ridley Scott opracował dla De Laurentiis. Dzięki starannym wysiłkom TD Nguyen , 133-stronicowy szkic z października 1980 r. Wykonanego filmu Scotta, napisanego przez Rudy'ego Wurlitzera (znanego z dwupasmowego Blacka i Walkera ), został odkryty w archiwach Coleman Luck w Wheaton College i dzieleniu się tym autorem.

Kiedy Ridley Scott dołączył do projektu wkrótce po sukcesie Alien w 1979 r., Frank Herbert stworzył już obszerny dwuczęściowy scenariusz, który był starannie wierny, ale trudny do adaptacji filmowej, jak wcześniej informował Wired i odwrotnie . Scott zidentyfikował kilka scen, które mógłby wykorzystać ze scenariusza Herberta, ale ostatecznie zaciągnął Wurlitzera do wykonania kompleksowego przepisania, zaczynając od zera w londyńskich Pinewood Studios. Ta wersja, podobnie jak Herbert, a później Villeneuve, miała być pierwszą częścią dwuczęściowej sagi.

Rudy Wurlitzer, zastanawiając się nad procesem adaptacyjnym, dzielony z magazynem Prevue w 1984 r. „Adaptacja wydm była jednym z najtrudniejszych prac, jakie kiedykolwiek wykonałem. Zamknięcie go w zarys roboczych niż napisaliśmy ostateczny scenariusz. Wierzę, że zachowaliśmy ducha książki, ale w pewnym sensie, rzadko.

W wywiadzie dla Total Film z 2021 r. Ridley Scott wyraził pewność siebie w scenariuszu, stwierdzając: „Zrobiliśmy scenariusz, a scenariusz jest dość cholernie dobry”.

Pomimo swojego potencjału, wersja Dune Scotta nie doszła do realizacji z kilku powodów, w tym z powodu stresu emocjonalnego po śmierci brata Franka, jego niechęci do kręcenia w Meksyku, zgodnie z nakazem De Laurentiis, budżetu przekraczającego 50 milionów dolarów i bardziej atrakcyjną perspektywą Blade Runner z filmami. Według dyrektora Universal Pictures Thom Mount, jak szczegółowo opisano w książce tego autora , arcydzieło w Disay - Dune Davida Lyncha : „Wersja scenariusza Rudy'ego nie otrzymała jednomyślnego, świeckiego entuzjazmu”.

Pozostaje pytanie, czy scenariusz Wurlitzera był złym kinowym tłumaczeniem ekspansywnej narracji Herberta, czy zbyt mrocznej, gwałtownej i politycznej oskarżonej o apelację głównego nurtu. Możesz zagłębić się w naszą kompleksową analizę skryptu, aby stworzyć własną opinię.

W tym artykule skontaktowano się z Rudy Wurlitzer (w wieku 87 lat), ale nie był w stanie uczestniczyć, a Ridley Scott zdecydował się nie komentować.

Dziki odcień Pawła

Draft Dune z października 1980 r. Rozpoczyna się sugestywną sekwencją snów palących pustyń, w których pary białych pyłu przekształcają się w apokaliptyczne armie niszczące wszechświat. To przygotowuje scenę dla „strasznego celu” Pawła. Charakterystyczna złożoność wizualna Ridleya Scotta jest widoczna w opisach takich jak „ptaki i owady stają się wirującą histerią ruchu”, prezentując jego charakterystyczny styl reżyserski.

Wydma Franka Herberta (pierwsza edycja), jak Scott wyjaśnił Total Film: „Zrobiliśmy bardzo dobre podejście do wydm , ponieważ wczesne dni pracowałem bardzo, bardzo ściśle z pisarzem. Zawsze galmowałem wygląd filmu na tym, co on lub ona pisał”.

Ta sekwencja marzył Paul Atreides, który budzi deszcz w purze okien Castle Caladan. W tym scenariuszu Paweł jest przedstawiany jako 7-latek o długich blond włosach, który może poddać się testowi wielebnego matki z „pudełkiem”. Jego recytacja litanii przeciwko strachowi podczas próby jest wtrącana z matką Jessiką, podkreślając ich więź psychiczną. Wizualizacje płonącej ręki, przypominające film Lyncha, są uwzględnione, ale nie są prawdziwe.

Po teście młody Paweł odzyskuje miecz od strażnika za pomocą głosu i prawie zabija Duncana Idaho we śnie, aby przetestować powiedzenie, że „prawdziwy wojownik nigdy nie śpi”. Ta wersja Pawła uosabia „dziką niewinność”.

Stephen Scarlata, producent filmu dokumentalnego Jodorowsky'ego , zauważa: „Wersja Paula Rudy'ego Wurlitzera jest znacznie bardziej asertywna. Aktywnie przejmuje kontrolę. Widzimy nawet błyskawice jego wzrostu od 7 do 21 lat, gdzie jego nieustępliwy trening prowadzi go do przewyższenia Duncana Idaho. Osobiście, wolę lyncha. Tylko po to, by uświadomić sobie, że ta podatność sprawia, że ​​odczuwamy większy strach i troskę, zwłaszcza gdy Paul i Jessica są zmuszeni uciec ”.

Zanim Paweł osiągnie 21 lat, jest mistrzem szermierza, opisanego jako „przystojny, charyzmatyczny, królewski”. Duncan, który zastępuje nieobecną Gurney, jest przedstawiany jako „szerszy z białymi włosami i brodą” i dzieli humorystyczne zachowanie podobne do przedstawienia Jasona Momoa w filmie Villeneuve.

Duncan
Obowiązkiem nauczyciela jest posiadanie jego
Uczeń kiedyś go przewyższa.
(Uśmiechnięcie się)
Ale nie myśl, że możesz się zrelaksować. Ten
to tylko jeden poziom, do którego osiągnąłeś.
Są inne, bardziej niebezpieczne,
metody opanowania. Ale nie teraz.
Teraz będziemy prawidłowo
pijany.

Niech żyje cesarz

Narracja przesuwa się do ogrodu skalnego poza zamkiem, w którym Jessica obserwuje ogrodnika wbijającego białe kamyki w wzory. Nagle deszcz zaczyna padać, zachęcając ogrodnika do uklęknięcia i głoszenia: „Cesarz jest martwy”, kluczowy moment nie znalezionego w książce, jak zauważył scenarzysta Ian Fried, który pracował nad widmem Legendary i nieoczekiwanej nowoczesnej wersji wyspy Dr. Moreau .

„Absolutnie uwielbiam moment, w którym Jessica patrzy na zamek u ogrodnika, wbijając białe kamyki w wzory” - powiedział Fried IGN. „Nagle zaczyna padać, a ogrodnik upada na kolana, padnie się, patrzy w niebo i mówi:„ Cesarz nie żyje ”. Z drugiej strony , że drearzy to.

Scena przechodzi do „Wewnętrznego królestwa cesarza”, mistycznego otoczenia otoczonego szczytami śniegu i mandali. Członkowie dwudziestu czterech wielkich domów zbierają się, aby opłakiwać cesarza, otoczony kolorowymi energią. Martwy cesarz komunikuje się przez stare medium z wydrążonymi gniazdami oczu, pisząc księcia Leto atresids rzutów Arrakis/Du, aby zwalczyć wkraczającą ciemność.

Ta ciemność objawia się w postaci kuzyna Leto, Barona Harkonnena, który poprzez Feyd-Rautha proponuje podział produkcji przypraw Arrakisa w celu uniknięcia konfliktu. Duke Leto odmawia, a pojawia się znajomowa linia z filmu z 1984 roku: „Ten, kto kontroluje przyprawę, kontroluje wszechświat”.

BARON
(do dr. Yueh)
Dobrze zrozum pozycję
Przed wyjazdem. Kto kontroluje
Dune kontroluje przyprawę i
który kontroluje kontrole przypraw
Wszechświat. Bez mnie, twój
Duke nic nie kontroluje.

Mark Bennett z Duneinfo komentuje: „Zwykle przypisałem Lynchowi tę wielką linię. Biorąc pod uwagę, że był to skrypt projektu de Laurentiis, zastanawiam się, czy Lynch przeczytał go i pożyczył tę linię, czy wymyśliłem ją niezależnie?”

Lot nawigatora

Scena przypominająca wersję Lyncha odbywa się, gdy rodzina Atreides opuszcza kaladan na pokładzie gildii Heighliner, ujawniając nawigatora. Opisana jako „wydłużona postać, niejasno humanoidy z żebrowymi stopami i niezwykle rozłożone, błoniaste dłonie, unoszące się w przezroczystym zewnętrznym pojemniku, jak luźna, elastyczna skóra; ryba w dziwnym morzu z oczami całkowitego niebieskiego”, nawigator spożywa pigułkę, wchodzi do śmiałości i kieruje kursem Heighliner z muzycznymi intonacją, przypominającą scott film.

„Absolutnie uwielbiałem, że udało im się pokazać nawigatora” - dodaje Fried. „Mimo że uwielbiam filmy Denis Villeneuve, jestem naprawdę rozczarowany, że nie widzieliśmy jego zdania. Trudna okazja”.

Po przybyciu do Arrakisa Arereen Fortress przywołuje estetykę legendy Scotta, z jej średniowieczną atmosferą, feudalnymi zwyczajami i naciskiem na miecze. Tematy ekologiczne scenariusza są podkreślane przez wprowadzenie Lieta Kynesa jego córki Chani do księcia Leto i Pawła, prezentując wyróżnione rodzime stworzenia i wyjaśniając szkodliwy wpływ zbioru przypraw.

Narracja nasila się sceną Paula i Duncana śledzącego agenta Harkonnen na stanowisko handlowe, co doprowadziło do walki baru w stylu lat 80.. Duncan włada topór taki jak Conan the Barbarzyńca, a Paul zabija palcem pchającym do gardła.

*Duncan podnosi siekierę.

Duncan
(patrząc na to)
Paskudny mały instrument.
Niezbyt dobrze zrównoważone, ale tak będzie
Muszę zrobić.

Z krótkim snapem na nadgarstek
Rzuca to w nadchodzącego krzepkiego człowieka
w jego stronę, trzymając długie żelazo
bar. Topór uderza go w
klatka piersiowa, dzielenie go na dwie części.*

Stephen Scarlata krytykuje tę sekwencję, mówiąc: „To wydaje się być bójką barową, którą można znaleźć w filmie akcji Burt Reynolds lub Walter Hill. Scena walki wydaje się nie na miejscu, ponieważ Paul wydaje się zbyt niepokonany. Jego podróż jest o rozwój - uczenie się, by przetrwać, dostosowywać się i przewodzić.”

W tym scenariuszu Paul i Duncan spotykają przywódcę Fremenów Stilgar, który dekapituje samotnego agenta Harkonnena. Jessica pokazuje lewitację podczas medytacji, a ona i Duke Leto postanawiają wymyślić dziecko, symbolizowane przez jej dialog: „Kiedy uwolnisz nasiona, będzie jak święty olej wlany do ognia ołtarza”.

Baron Wasteland

Dr Yueh, po otrzymaniu tajemniczej wiadomości od mrugającego owada, dzieli się przejmującym momentem z Paulem, zanim wysłał go do miasta na noc wolności. Paul podąża za bezdomnym chłopcem w den Fremen Spice, wdychając pary z niebieskiej przyprawy i doświadczając wizji swojej nienarodzonej siostry Alii, która intonuje „Maud'dib”. Spotyka stary Crone nadzorujący otwór z czerwoną kulą i niewielkim warstwą, który Paul hipnotyzuje i umieszcza w skorupce konary.

Yueh truci thufir podczas gry w szachy i dezaktywuje tarczę domową, pozwalając Harkonnenowi śmiertelne komandosów na infiltrując zamek. Paul, wracając ze slumsów, konfrontuje się z poszukiwaczem myśliwych, teraz przypominającym nietoperza z głową kobry, którą dekapituje.

Podobnie jak łowcy łowcy w wersji Ridleya Scotta jest podobne do „Flying Creature with a bomba” z nieoczekiwanej wydmy Alejandro Jodorowsky'ego, widzianego tutaj w sztuce. „Scena poszukiwacza myśliwych jest dla mnie fascynująca”, ”Scarlata. „Wprowadzenie biologicznego zwrotu od zwykłego urządzenia mechanicznego odzwierciedla kilka lat wcześniej Niezwłoczoną wydmę Aleandro Jodorowsky'ego, w którym poszukiwacz myśliwy jest latającym stworzeniem z bombą przymocowaną do pleców… Paul zwalnia tętno, rozbrojenie stworzenie i wyrzuca bombę przez okno. Obie wersje eksperymentują z zwierzętami.”

Duke Leto odpiera komandosów śmierci, zanim został zastrzelony przez Yueh. Duncan przybywa, aby uratować Leto, ale jest śmiertelnie ranny. Jessica umieszcza kapsułkę trującej gazu w ustach Leto, zanim umrze, a Duncan poświęca się, aby pozwolić Paulowi i Jessice uciec w ornitoptera.

Głębokie pustynne kontrowersje

Ucieczka Pawła i Jessiki na głęboką pustynię jest wstrząsająca, a pilotowanie Pawła powoduje zniekształcenia Gorce G. Po katastrofie nonkają krocze i wędrują przez pustynię, ostatecznie konfrontując masywne orkiestra twarzą w twarz.

W szczególności nieobecny w tym projekcie jest kazirodczy związek między Paulem i Jessią, kontrowersyjnym elementem we wcześniejszych wersjach, które zarówno Herbert, jak i De Laurentiis odrzucili. „Chciał zrobić kazirodztwo!” Herbert wykrzyknął do pszczoły Sacramento w 1982 roku. Wurlitzer przyznał: „W jednym szkicu przedstawiłem erotyczne sceny między Pawłem a jego matką, Jessiką. Czułem, że zawsze jest utajone, ale bardzo silne, być może wzbudzone między nimi, i wziąłem go w jedną notatkę. To poszło w środku filmu.

Chociaż szkic nie obejmuje kazirodztwa, zawiera scenę, w której Paul i Jessica zjeżdżają z piasku, tracąc zapasy.

Poszukując schronienia w starożytnej jaskini w gigantycznej zwłce robaków, odkrywają je grupa Fremen prowadzona przez Stilgara. Paweł zostaje rzucony na pojedynek śmierci przez Jamisa, który bez wahania przyjmuje. Jessica, nie Chani, doradza Paulowi techniki bojowe i podaje mu Crysknife, ogłaszając go jako Lisan al-Gaib.

Bitwa z Jamis jest brutalna i kończy się w zwłokach robaków. Zwycięstwo Pawła skłania niektórych Fremenów do zabrania przedmiotów z ciała Jamisa, a Paweł zastanawia się nad kosztami zabicia, zrzucając łzy dla jego upadłego przeciwnika.

W obozie Frema odbywa się ceremonia przypraw, a Paul otrzymał imię Maud'dib. Kynes, świadomy pochodzenia legendy Lisan al-Gaib, popiera ją w rozwoju ich celów ekologicznych. Paul dowiaduje się, że wygrał Chani, wdowę Jamisa, jako jego partner, i wlewa wodę Jamisa do zbiornika plemienia.

Scenariusz kończy się ceremonią wody życiowej prowadzonej przez szamana z trzema piersiami i męskimi narządami płciowymi, który wykonuje erotyczny taniec około 10-metrowej kanapki. Jessica pije wodę życia, łącząc się z aurą wielebnej matki i jest głoszona nową wielebną matką. Akceptacja Pawła jako Mesjasza jest zestalona i przygotowuje się do jazdy na kanapce, chociaż skrypt kończy się przed przedstawianiem tej kultowej sceny.

Wnioski

Niezwykle falliczny design z kanapkami HR Giger. Seria wydm Herberta krytykuje niebezpieczeństwa charyzmatycznego przywództwa, motywu centralnego adaptacji Denisa Villeneuve'a i planowanego filmu Dune Messiah . Scenariusz Wurlitzera przedstawia Paula jako pewnego siebie młodego mężczyznę akceptującego jego przeznaczenie jako uniwersalnego dyktatora, ciemniejszego ujęcia niż oryginał Herberta.

Skrypt ten, opracowany podczas powstania współczesnej science fiction po wojnach i obcych , ambitnie poradził sobie z tematami ekologicznymi i społeczno-politycznymi. Jego dojrzałe, rewizjonistyczne podejście do science fiction mogło wyprzedzić swój czas, podobnie jak adaptacja Watchmen przez Zacka Snydera.

Wizja Dune Ridleya Scotta miała na celu wizualne ustanowienie kluczowych relacji i usprawnienie narracji. Śmierć cesarza służy jako katalizator tej historii, a nie jego skomplikowany plan, a scenariusz oferuje większą głębię postaciom takim jak Kynes.

Skrypt Wurlitzera, choć nie przyjęty powszechnie, stanowi wyjątkowe spojrzenie na wydmę , podkreślając tematy ekologiczne, polityczne i duchowe. Jego dziedzictwo obejmuje projekty i wpływy HR Giger na kolejne adaptacje i filmy takie jak Gladiator II .

W miarę jak wydma Franka Herberta zbliża się do 60. rocznicy, tematy rozkładu środowiska, niebezpieczeństwa faszyzmu i potrzeba przebudzenia społecznego pozostają tak istotne jak zawsze, co sugeruje, że przyszłe adaptacje mogą jeszcze głębiej zbadać te elementy.